ფილმში ნაჩვენებია ძველი თბილისის ეზოში სარეცხის თოკებზე გაფენილი ტანსაცმელი, რომელიც ამავე დროს პერსონაჟების როლს თამაშობს. ავტორმა სცადა ეჩვენებინა, რომ უბრალო კაბებსა და შარვლებს მათი ფერის, ზომისა და მოვლილობის შესაბამისად საკუთარი ხასიათი აქვს.
